چشم های سرد من

اینا همه روزایی بود که بمن گذشت....

نمیدونم با خوندن سر نوشت من کیو  یا چیو مقصر میدونین ..اما فک میکنم بمن حق بدین که دیگه نتونم کسی رو دوست داشته باشم یا بهش اعتماد کنم!.

 

چشم های سرد من...

باز پاییز..... چقدر من این فصلو دوست دارم.....بارونای سرد....برگای زرد و هوای گرفتش منو مسحور خودش میکنه. دیروز با دوستم خواستیم بریم بیرون که دیدیم حسابی بارون گرفته....بارونااااا تو خیابونا سیل راه افتاده بود انگار....تصمیم گرفتیم بریم سمت پارک جنگلی که الان تو هوای کوهستانی اینجا حسابی مه گرفته و دیدنی شده بود...چون راه دور بود تصمیم گرفتیم تنها نریم.مامان دوستمم اومد باهامون. اگه  بشه عکس جادشو میذارم...خیلی لذت بخش و دیدنی بود....پاییز کوهستانی یه عالم دیگه ای داره.. فقط حیف که نتونستیم پیاده شیم ..بارون امون نداد. امروزم هوا در حد هوای برفی زمستون افت کرده..خدا زمستون امسالو بخیر بگذرونه. چشم های سرد من...ادامه مطلب

واای اینجا چرا سکیور شده اخه کل متنم پرید....

اخه کاربرای بلاگفا چی مینویسن که کسی ناامنش کنه!!!!! ای بابا

چشم های سرد من...

شوهرم....! یعنی شوهر سابقم.. چرا نمیذاره به درد خودم بمیرم.چرا باید یه سال بعد از طلاق بیفته دنبالم ،که چی؟ خجالت نمیکشه این بشر؟ کم از دستش کشیدم ،نابودم کرده بازم دست بردار نیست.. امروز جلوی دانشگاه جلوی راهمو گرفت ...نتونستم جوابشو ندم،شاید درکش برای شما سخت باشه اما با همه ی این اتفاقا و عذابا و با اینکه الان حالم ازش به هم میخوره ،اما بلاخره عشق اول و آخر زندگیم بوده ناب ترین لحظه های زندگیمو با اون تجربه کردم و یه زمانی براش میمردم.خیلی حرف زد ،از علاقش گفت!! از اینکه زن اول و آخرش بودم از اینکه از دوری من مریض شده! آخرشم گریه کرد و قسم خورد اون آدمی که من فکر میکردم نبوده و خیلی حرفای دیگه.... منم اگه جاش بودم همینکارو میکردم چون مطمعنم هیچ کس نمیتونه اندازه اون موقه های من دوسش داشته باشه،هیچ کس نمیتونه اندازه من انقدر به شوهرش گرم و وفادار باشه .اما خب اون واسه من چی بود که بخوام دوباره داشته باشمش؟ تو خیابونا پر از مردایی مثل اونه، ریخته اصلا، مردای هوس باز دو دقیقه ای! تو تمام مدت حرف زدنش حتی یه ذره هم دلم به حالش نسوخت.عین یه تیکه یخ داشتم نگاش میکردم.دریغ از یه حس... امکا چشم های سرد من...ادامه مطلب

دیدی سرنوشت....؟ دیدی که ارمغانت جز تنهایی و درد برایم نبود؟ به تاوان کدامین گناه ؟ به جزای کدامین خیانت محبوس دیوارهای بی کسی ام کردی؟ با کدامین مجوز هجوم سرد زمستان گونه ات را در عمق خلوت درد کشیده ام جا دادی؟ اگر تاوان "انسان بودن" اگر تاوان "لطافت اندیشه و روح " این چنین مرگ بار و جان فرساست ،این انسان بودن،این طبع چون آب روان، ارزانی خودت!!! مگر از عبور بهار های پی در پی سالیان بی حساب ،سهم من چند بهار بود که جوانیم را به خزان کشیدی؟ تازیانه های بی رحمانه و پی در پی سرنوشت غرور و لبخند کاغذیم را به سخره گرفت...تداوم لبخند درد کشیده ام نوازش عمیق تر تازیانه ات را همراه بود....گمان کردی تازیانه قبلی ات درد نداشت؟   تنها یک تقاضا،یک تقاضا پایان سخنم با توست... از پذیرش" مرد ثانی"معافم کن تاتمام مردانگی اش را به سخره نگرفته ام... کجا بود این "مرد"! وقتی مرگ احساس "زنانه ام" را میان غبار اشکهایم به تماشا نشسته بودم؟ خودش کجا بود که بوی زمخت مردانه اش را از لابه لای پیراهن چرک اش در آغوشم میجستم؟ چرا  گم بود؟ چرا نبود؟   در آخر.....  سپاس گذارم.. سپاس از پس گرفتن دردی به نام عشق ... درد چشم های سرد من...ادامه مطلب

بازم هفته چرخیدو رسید به این عصر مزخرف...

چشم های سرد من...

دریا برای مرغابی تفریحی بیش نیست...

اما برای ماهی "زندگی" است...

برای کسی که عمیقا دوستت دارد زندگی باش نه تفریح! 

چشم های سرد من...